حالتی که اغلب دامپزشکان با آن مواجه اند سگی است که از ترس می خواهد گاز بگیرد؛ به این صورت که گوش ها و دم سگ پایین است و بدن آن حیوان از منبع وحشت به سمت عقب کشیده شده است. دندان هایش کاملا مشخص و فک بیرون از لب ها قرار گرفته است و در هنگام نزدیک شدن به سگ باید به این موضوع توجه کرد. سگی که از روی ترس گاز می گیرد در صورت امکان فرار می کند ولی اگر به یک متری اش نزدیک شوید، احتمال این که حمله کند زیاد است.

به طور معمول با سگ هایی مواجه می شویم که ترس آنها با خشم آمیخته نشده است. سگی که ترسیده است دمش را بین پاهایش تکان می دهد و گوش هایش به سمت عقب خم شده است. سگی که مطیع می شود روی یک سمت از بدنش دراز می کشد و پاهایش را جمع می کند و زبانش را از دهان خارج می کند ولی چیزی را نمی لیسد. این حالت در توله سگ ها هم دیده می شود که به مادر اجازه لیسیدن و تمیز کردن خود را می دهند.

وضعیت عمومی حیوان همچنین برای شناسایی حالت آن استفاده می شود. سگ ها وقتی یک انسان غریبه یا صاحب خود را می بینند، معمولا دم خود را به سمت راست بدن تکان می دهند اما وقتی یک سگ غریبه را در قلمرو خود می بینند معمولا دم شان را به سمت چپ تکان می دهند.

سگی که مطیع شده است آرام در جای خود نشسته و جلوی کسی که از او فرمان می برد غلت می زند و خود را جمع می کند اما سگی که فرمانده قلمرو خود است راست می ایستد و راه می رود و دم و گوش هایش به سمت بالا است. 

این موضوع در برخوردهایی که منجر به حمله می شود، اهمیت دارد. سگ ها به صاحبشان مثل مادرشان خوشامدگویی می کنند و شروع به لیسیدن صورت صاحب خود می کنند. تعداد کمی از سگ ها حالتی از پوزخند را در زمان مطیع بودن از خود نشان می دهند. در واقع دندان های خود را در حالی که گوش های شان به سر چسبیده است نشان می دهند.